Emotioneel
Hallo allemaal,Sinds 9 oktober 2015 weten mijn man 59,dochter 24,zoon 21 en ik 52 dat mijn man aan de alles vernietigende ziekte ALS lijdt.
Mijn man is binnen deze ruim 8 maanden van lopen naar totale lichamelijke afhankelijkheid gegaan.
Net na de uitslag was ik een tijdlang erg verdrietig, daarna een tijdlang erg boos op werkelijk alles en iedereen.Zelfs op mijn man.
Nu na 8 maanden kan ik het nog steeds totaal geen plaatsje geven en blijven mijn emoties een grote warboel.
Mijn grootste angst is dat ik het niet vol houd om hem thuis te blijven verzorgen,iets wat ik/wij absoluut graag wileen.
Ook ben ik veel bezig met de vraag hoelang ik mijn geliefde man nog bij mij mag hebben.
Ik heb hier gesprekken over met een psycholoog en ook kan ik min hart luchten bij familie en vrienden.
Maar dan nog.
Graag zou ik horen of iemand dit herkent en of iemand mij uit ervering handvatten kan geven hoe hier toch anders mee om te gaan.
Liefs Lisette