Verdriet
Hoi allemaal,Soms word ik zomaar overmand door intens verdriet en ook angst. Mijn vriend heeft ALS en zoals iedereen hier weet 'dat doet behoorlijk wat met een mens'. Mijn vriend deed altijd zoooooveel in huis en voor mij. Het is mn grote liefde en ik hou zoveel van hem. Het liefst steek ik de hele dag mn kop in de grond en denk ik niet verder dan de dag van vandaag. Maar soms.... Soms als ik ergens alleen heen ga, dan word ik overmand door verdriet. Want... Dat is mijn toekomst en dat doet zeer. Want ik wil niet zonder hem. Ontzettend blij ben ik dat ik nu ons 2e kindje draag. We hebben al een dochter van 3 en zijn nu in verwachting van een zoon. Veel mensen begrijpen de keus van een tweede kindje niet. Maar ik hou van hem en hij is de papa van mijn kinderen. En er is liefde genoeg.
Elke dag hoop ik op mooi nieuws. Een medicijn dat het stopt. We hebben het daar vaak over. Goh wat zou je doen als je nu weer zou kunnen rennen en springen of een bal kunt gooien. Maar ik merk dat het hopen nu echt steeds meer hopen word waar er eerst nog meer vertrouwen was.
Ik wil mijn lieve man niet missen en weet soms even niet hoe ik dit moet gaan doen. Ik wil dat hij me kan knuffelen en omhelsen. Dat mis ik zo.
We hebbem nu wel een vakantie geboekt. Lekker 2 weken weg met z'n drietjes. Ben benieuwd hoe dat zal gaan maar we hebben er zin in.
Sorry voor mijn verdrietige toon en even weinig positiefs... Maar soms heb je dat.
Fijne dag allemaal.