Een kat in nood

Ik wil jullie vertellen wat wij allemaal hebben ondernomen nadat midden 1994 ALS was vastgesteld bij mijn vrouw. Zij was een verwoed reizigster. Dus het vierde kwartaal van 1994 hebben wij besteed aan een reis naar Thailand, Birma en Rajasthan in India. Daarna begon de zoektocht naar middelen om van de ziekte af te komen. Internet hadden we nog niet, maar zij beschikte over een uitgebreid netwerk.
Poging 1. Een orthomoleculaire arts in Rotterdam. Na enkele bezoeken bleef het dringende advies: alle amalgaam vullingen eruit. Zij was toch al niet zo'n held bij de tandarts en met de beperkingen van ALS erbij zag ze dat niet zitten.
Poging 2. In Midden-Brabant was een bijzonder soort medische sauna. Onder het ligbed waren sterke magneten aangebracht, waardoor met de transpiratie ook de zware metalen het lichaam zouden verlaten. Misschien was het een stap in de goede richting, maar het bracht geen genezing. Ik vind nu in de Fache-monografie, dat zware metalen worden genoemd als een van de mogelijke oorzaken van ALS (p.52).
Poging 3.In Den Bosch bezochten we het patientencontact opgezet door de maatschappelijk werker van het ziekenhuis. Daar maakten we kennis met een echtpaar dat voor de zogenoemde kleurentherapie naar Nieuw Zeeland was geweest. Hij had er de golfsport geleerd, maar zij was daar niet genezen. Zij beschikten over informatie van een Energy Healer in Los Angeles. Deze Dean Kraft had omstreeks 1986 een mevrouw, Nelda Buss, behandeld waardoor ze van ALS was genezen. Of wij daar eens naartoe wilden gaan. Als het hielp zouden zij dan ook gaan. Mijn vrouw wilde wel: als het niet helpt, hebben we er in elk geval een leuke reis aan. Zij is daar een maand lang enkele malen per week door hem behandeld. Hij liet het mij ook een keer voelen: het was alsof er een voelbare elektrische stroom uit zijn vingers kwam. Bij mijn vrouw leverde het geen merkbaar resultaat op. In juli 1995 was er een hittegolf. Wij vertoefden op 800m. hoogte op een camping Elysian Fields waar in de weekends alternatieve cursussen werden gegeven. Wij werden meteen uitgenodigd voor een wekelijkse praatgroep. De vader van de gespreksleider, een indiaanse elder, heeft nog een gebedsrutueel voor mijn vrouw gehouden. Wij kregen ook samen de opdracht om in het donker op het strand van de Pacific een verzoeningsritueel uit te voeren. Alles bij elkaar een onvergetelijke herinnering.
Poging 4. Ergens in Brabant in een privé-kliniek was men bereid een slangenserum te injecteren in de ruggenmerg. Na enkele wekelijkse behandelingen, liet ze me zien dat ze de vingers van haar rechterhand weer kon bewegen, maar het zette niet door.