Keelontsteking lijdt tot zuurstof

Hallo,

Enige weken geleden een keelontsteking gehad, die met antibiotica weer is verholpen.

Gelukkig maar, ik was benauwd door opgezwollen amandelen en kon niet meer slikken. Dat slikken is weer bijna ok, maar benauwdheid blijft! Ik kan niet meer op mijn zij liggen. Dan loopt mijn luchtpijp "vol". Ik ga irritant rochelen. Verder hum ik steeds met uitademen. Hiermee bedoel ik dat ik geluid maak (hmmm) met elke uitademening.

Gisteren is mijn huisarts geweest en ze zegt dat het een reflex is, om de uitgaande lucht te vertragen. Door de stembanden af te knijpen blijft de lucht langer in beweging in de longen en kan er meer zuurstof aan onttrokken worden. COPD patienten doen dit ook.

Affin, ik kan dus niet meer op mijn zij slapen omdat ik elke minuut een hoestbui krijg! Dus de eerste nachten was afzien, uit en in bed, de rolstoel in, allemaal met tillift! We werden er gek van! Uiteindelijk rechtop in bed gaan slapen met kussens links en rechts, tegen het omvallen. En kinband tegen hoofd voorover vallen. Dit ging 2 3 nachten ok, maar toen kwam de rochel ook zittend naar boven. Omdat ik best intensief adem denk ik. Gelukkig blijven mijn bloedgassen goed. Mijn ademfrequentie en hartslag zijn relatief hoog, mijn lichaam moet dus werken voor die "gezonde" bloedgaswaarden!

Ik heb al jaren noodzuurstof in huis, voor geval van benauwdheid. Ik was dit totaal vergeten, tot de rugzak met noodflesje weer boven water kwam! Sinds afgelopen nacht heb ik het kleine flesje een uur gebruikt en dat gaf enorme verlichting! Vanmorgen was hij echter leeg omdat de hulp hem vergeten had dicht te draaien. Dus maar de grote fles ui de garage laten halen. En daar "hang" ik nu aan, zogezegd.

We hebben vanalles geprobeerd om het slijm ui longen of luchtpijp te krijgen. Maar niks helpt! Iemand een tip?

Groetjes,
Dick